Την ανάγκη ενίσχυσης των πολιτικών κοινωνικής προστασίας τόσο σε εθνικό, όσο και σε διεθνές και επίπεδο ΕΕ, τόνισαν οι ομιλητές του πάνελ με τίτλο «Why social inclusion matters and how to foster it», στο πλαίσιο του 8oυ Οικονομικού Φόρουμ των Δελφών.
Ο Λάζλο Αντορ, Γενικός Γραμματέας του Ιδρύματος Ευρωπαϊκών Προοδευτικών Σπουδών της Ουγγαρίας, επεσήμανε πως μερικές από τις πιο επιτυχημένες οικονομικά χώρες σε επίπεδο δημοσιονομικών επιδόσεων και εξαγωγών και χώρες με υψηλά επίπεδα ανακατανομής του εθνικού πλούτου, όπως η Σουηδία και η Ολλανδία, προχωρούν σε μεγάλες επενδύσεις στους τομείς της Παιδείας, της κατάρτισης και της ανάπτυξης δεξιοτήτων. “Αυτή η διαπίστωση δεν αποτελεί πια αντικείμενο μόνο παρατήρησης, αλλά είναι ένα από τα μεγαλύτερα paradigm shifts της τελευταίας δεκαετίας”, επεσήμανε χαρακτηριστικά. Τόνισε ακόμη πως στην ΕΕ πρέπει να διερευνηθεί η δυνατότητα αλλαγής του φορολογικού συστήματος, ως εργαλείου κοινωνικής συνοχής, ώστε οι χώρες, που δεν έχουν ακόμη προοδευτική φορολογική κλίμακα να την εφαρμόσουν στο μέλλον. Για την άνοδο των επιτοκίων και το πρόβλημα του πληθωρισμού, επεσήμανε πως τώρα η κρίση είναι διαφορετική από αυτή του κορωνοϊού, όπου εφαρμόστηκε το γερμανικό μοντέλο προστασίας της μερικής απασχόλησης σε εθνικό επίπεδο στα κράτη-μέλη, ώστε λιγότεροι άνθρωποι να χάσουν τη δουλειά τους. «Πρέπει τώρα να κάνουμε risk sharing σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μόνο έτσι θα έχουμε πιο ανθεκτικό δίχτυ προστασίας», υπογράμμισε ο Λάζλο Αντορ . Ερωτηθείς για τη διακυβέρνηση Όρμπαν στη χώρα του, επεσήμανε πως τα αίτιά της προέρχονται από την ύφεση του 2009 και τα μέτρα λιτότητας, όταν ο κόσμος «άρχισε να έχει προσδοκίες από έναν οικονομικό εθνικισμό», προσθέτοντας, ότι η επόμενη ευκαιρία να αλλάξει σελίδα η Ουγγαρία είναι οι εκλογές του 2026.
Από την πλευρά της, η Αζίτα Μπεράρ Αουάντ, Διεθνής Σύμβουλος για την Παγκόσμια Διακυβέρνηση, την Απασχόληση και την Κοινωνική Πολιτική, Πρόεδρος του Συμβουλίου του Ερευνητικού Κέντρου των Ηνωμένων Εθνών για την Κοινωνική Ανάπτυξη στην Ελβετία, τόνισε πως τα οφέλη από τις πολιτικές παγκοσμιοποίησης δεν κατανεμήθηκαν ισότιμα, ενώ εκτίμησε, πως η μεγαλύτερη πρόκληση σήμερα είναι να βρει κάποιος όχι απλώς μία εργασία, αλλά την κατάλληλη θέση εργασίας. «Μέρος της ανθεκτικότητας είναι η κοινωνική συνοχή» τόνισε και πρόσθεσε, ότι βλέπουμε πολλές ιδέες για ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο για χρηματοδότηση κοινωνικών πολιτικών και πρόσβαση σε διεθνή κοινωνική προστασία, καθώς «υπάρχουν πολλές ανάγκες και απαιτήσεις». Αναφερόμενη ειδικά στην ανεργία των νέων, επεσήμανε πως «δεν βλέπουμε το κλασικό πρόβλημα εύρεσης εργασίας, αλλά οι νέοι δυσκολεύονται να βρουν δουλειές με καλές συνθήκες και στο αντικείμενο της εξειδίκευσής τους». «Αν δούμε τις προσδοκίες τους, οι νέοι θέλουν μία δουλειά με δέσμευση στην κοινωνική συνοχή. Απορρίπτουν αυτές, που βρίσκουν, για αυτές με τις οποίες πιστεύουν, ότι θα τους ταίριαζαν καλύτερα», ανέφερε χαρακτηριστικά. Υπογράμμισε ακόμη πως η οικονομική κρίση και η πανδημία επηρέασε το τοπίο, το οποίο δεν έχει επανέλθει. «Οι νέοι είναι ευαίσθητοι στις οικονομικές πολιτικές, πρέπει να σκεφτούμε στοχευμένες δράσεις και να κάνουμε δουλειές ποιότητας, όπως πράσινες και δουλειές υψηλής τεχνολογίας. Χρειάζεται επένδυση σε τοπικές δουλειές και σκέψη out of the box», κατέληξε η Αζίτα Μπεράρ Αουάντ.
Τη συζήτηση συντόνισε ο Γαβριήλ Σακελλαρίδης, Διευθυντής του Ινστιτούτου για την Έρευνα και την Κοινωνική Αλλαγή “ΕΤΕΡΟΝ”.
